عمر بن شبه نمیری (متوفای 262 هـ) و طبری با اسناد معتبر روایتی طولانی درباره ی ماجراهای شورای شش نفره نقل کرده اند که پرده از بسیاری از حقایق آن بر می دارد؛ از جمله در قسمتی از این روایت آمده است که بعد از تسلیم خلافت به عثمان توسط عبد الرحمن بن عوف، امیر المومنین علیه السلام فرمودند:

«برای مدتی دراز به او گذاشتی. این اولین روزی نیست که علیه ما همدست شدید؛ ((پس صبرى نیکو می کنم و بر آنچه توصیف مى‌کنید، از خداوند یارى مى‌خواهم.)) (یوسف: 18) به خدا قسم عثمان را خلیفه کردی تا آن را به تو بازگرداند و خدا ((هر روز به کاری است.)) (الرحمن:29 )

پس عبد الرحمن گفت: ای علی، بد گمان نباش؛ چرا که من نظر کرده ام و با مردم مشورت کرده ام؛ آن ها کسی را با عثمان برابر نمی گیرند.

پس علی علیه السلام خارج شد در حالی که می فرمود: این نامه به سر خواهد رسید ... و فرمود:

 «مردم به قریش می نگرند و قریش به همدیگر می نگرد و می گوید: اگر بنی هاشم بر شما خلافت یابند، هرگز از میانشان خارج نمی شود، ولی اگر در غیر آن ها از قریش باشد، آن را در میان خودتان دست به دست می برید.» »[1]

سند روایت ابن شبه نمیری را برنامه ی جوامع الکلم[2] و محقق کتابش، عبد الله الدویش[3] تصحیح کرده اند.

طبری نیز این روایت را با پنج سند نقل کرده که طبق برنامه ی جوامع الکلم، سند سوم ضعیف و بقیه حسن هستند[4]:

1. حدثنی عمر بن شبة قال حدثنا علی بن محمد عن وکیع عن الأعمش عن إبراهیم (عن شهر بن حوشب)

2. (حدثنی عمر بن شبة قال حدثنا) محمد بن عبدالله الأنصاری عن ابن أبی عروبة عن قتادة عن شهر بن حوشب

3. (حدثنی عمر بن شبة قال حدثنا علی بن محمد عن وکیع عن) أبن مخنف عن یوسف بن یزید عن عباس بن سهل

4. (حدثنی عمر بن شبة قال حدثنا علی بن محمد عن وکیع عن) مبارک بن فضالة عن عبیدالله بن عمر (عن عمرو بن میمون الأودی)

5. (حدثنی عمر بن شبة قال حدثنا علی بن محمد عن وکیع عن مبارک بن فضالة عن) یونس بن أبی إسحاق عن عمرو بن میمون الأودی