جهل عمر به حکم زن حائض بعد از درک عرفات
ابن حجر عسقلانی می نویسد:
«ابن منذر گوید: عموم فقها در شهرها گفته اند: «بر حائضی که درک عرفات نموده، طواف وداع نیست. و ما از عمر بن خطاب، ابن عمر و زید بن ثابت روایت شده ایم که آنها امر کرده اند به توقف کردن در هنگامی که برای طواف وداع، حائض بوده باشد و مثل اینکه آنها توقف بر آن را واجب کرده اند، چنانچه بر او طواف افاضه واجب است؛ زیرا اگر پیش از آن حیض شود، از او ساقط نشود. سپس به عمر نسبت داده شده به سند صحیح تا نافع از ابن عمر که گوید: زنی در روز عید قربان خانه خدا را طواف کرد و سپس حیض شد، پس عمر دستور داد که او را بعد از آنکه مردم حرکت کردند، در مکه نگه دارند تا پاک شود و طواف بیت الله نماید.
گوید: و به تحقیق ثابت شده است رجوع ابن عمر و زید بن ثابت از این عقیده و عمر باقی مانده است؛ پس ما با او مخالفت کردیم به جهت ثبوت حدیث عایشه که اشاره می کند به این چیزی که متضمن احادیث این باب است و ابن ابی شیبه از طریق قاسم بن محمد روایت کرده است که همه صحابه می گفتند: هر گاه زن پیش از آنکه حیض شود عرفات را درک کند، از حج فارغ شده است مگر عمر که می گفت: باید آخر عهدش، طواف بیت باشد... .»[[1]]
[[1]] فتح الباری ج 3 ص 587 قال بن المنذر قال عامة الفقهاء بالأمصار لیس على الحائض التی قد أفاضت طواف وداع وروینا عن عمر بن الخطاب وبن عمر وزید بن ثابت أنهم أمروها بالمقام إذا کانت حائضا لطواف الوداع وکأنهم أوجبوه علیها کما یجب علیها طواف الإفاضة إذ لو حاضت قبله لم یسقط عنها ثم أسند عن عمر بإسناد صحیح إلى نافع عن بن عمر قال طافت امرأة بالبیت یوم النحر ثم حاضت فأمر عمر بحبسها بمکة بعد أن ینفر الناس حتى تطهر وتطوف بالبیت قال وقد ثبت رجوع بن عمر وزید بن ثابت عن ذلک وبقی عمر فخالفناه لثبوت حدیث عائشة یشیر بذلک إلى ما تضمنته أحادیث هذا الباب وقد روى بن أبی شیبة من طریق القاسم بن محمد کان الصحابة یقولون إذا أفاضت المرأة قبل أن تحیض فقد فرغت إلا عمر فإنه کان یقول یکون آخر عهدها بالبیت وقد وافق عمر على روایة ذلک عن النبی صلى الله علیه وسلم غیره فروى أحمد وأبو داود والنسائی والطحاوی واللفظ لأبی داود من طریق الولید بن عبد الرحمن عن الحارث بن عبد الله بن أوس الثقفی قال أتیت عمر فسألته عن المرأة تطوف بالبیت یوم النحر ثم تحیض قال لیکن آخر عهدها بالبیت فقال الحارث کذلک أفتانی وفی روایة أبی داود هکذا حدثنی رسول الله صلى الله علیه وسلم واستدل الطحاوی بحدیث عائشة وبحدیث أم سلیم على نسخ حدیث الحارث فی حق الحائض
