مسلم در صحیحش از ابو هریره روایت کرده است که گفت:

«همانا عمر به حسّان (صحابی شاعر) در حالی که در مسجد شعر می سرود، گذشت! نگاهی از روی خشم و انکار به او کرد! حسّان گفت:من در مسجد شعر می سرودم و کسی که برتر از تو بود (یعنی پیامبر _{^{صلی الله علیه وآله}} ) در اینجا بود [و با سکوتش کارم را جایز می دانست]! حسّان سپس به ابوهریره توجه نمود و گفت: تو را به خدا قسم می دهم، آیا تو از پیامبر _{^{صلی الله علیه وآله}} شنیدی که می فرمود: [ای حسان] درخواستم را اجابت کن! خداوندا حسّان را با روح القدس تایید کن؟ ابوهریره گفت: خدایا، آری (شنیدم).»^[[1]]

همین روایت را بخاری نیز در صحیحش نقل کرده؛ اما طبق عادتش عبارت «فَلَحَظَ إِلَیهِ» را برای سرپوش گذاشتن بر جهل عمر نسبت به جواز شعرخوانی در مسجد، سانسور کرده است!^[[2]]