محبت عثمان به پیروی از دجال می کشاند!
یعقوب بن سفیان الفسوی متوفای 277 هـ با سند حسن[[1]] از حذیفه بن یمان، که بنا بر سخن ذهبی، پیامبر صلی الله علیه وآله اسامی منافقان را پنهانی به او گفته بودند و از فتنه های آینده آگاهی یافته بود[[2]]، روایت میکند که گفت:
«هر کس [عثمان را] دوست داشته باشد، در هنگام خروج دجال از او (دجال) تبعیت می کند و اگر قبل از خروج دجال بمیرد، در قبر به او ایمان می آورد.»[[3]]
اگر چه در این روایت، نام عثمان نیامده، اما مؤلف کتاب یک صفحه بعد از نقل حدیث، دوباره آن را مرور میکند و تصریح بر وجود نام عثمان در متن روایت می کند که خوشبختانه آن قسمتش از چشم تحریف گران دور مانده است:
«و این از مواردی است که بر ضعف حدیث زید دلالت می کند که چگونه زید در حدیث اول می گوید:
اگر دجال خارج شود، هر کس که عثمان را دوست دارد از او تبعیت می کند و اگر بمیرد، در قبر به او ایمان می آورد.»[[4]]
جالب اینکه ابن ابی شیبه متوفای 235 هـ با سند صحیح[[5]] روایت می کند که سخن ناخوشایندی از حذیفه درباره عثمان به گوش او رسیده بود و لذا حذیفه را مورد مؤاخذه قرار داد؛ اما حذیفه تقیه کرده و به دروغ قسم یاد کرد که چنین چیزی نگفته ام!
نزال بن سبره گوید: «عبد الله بن مسعود ( صحابی ) و حذیفه بر عثمان وارد شدند. عثمان به حذیفه گفت: به من خبر رسیده که چنین و چنان گفته ای! حذیفه گفت: نه به خدا سوگند، نگفته ام. پس هنگامی که حذیفه خارج شد، عبد الله بن مسعود به او گفت: تو را چه شده؟ چرا چیزی به عثمان گفتی که من از تو نشنیده بودم؟ حذیفه گفت: من بخشی از دینم را با بخشی دیگر از آن می خرم، از ترس اینکه مبادا کل دینم از بین برود.»[[6]]
در این روایت اشاره نشده است که دقیقا چه سخنی از حذیفه به عثمان رسیده بوده است، یا خود راوی یعنی " نزال بن سبرة" از واژه ی کذا و کذا استفاده کرده است و یا این که بعدا متن دچار تحریفات شده است؛ اما حد مسلم و ثابت این است که حذیفه مطلب بسیار ناخوشایند و نامطلوبی علیه عثمان گفته بوده است که مجبور شده از ترس جانش و دینش تقیه کند و قسم دروغ بخورد!
با توجه به این روایت، می توان گفت که ایمان عثمان در چنان مرتبه ای قرار داشته که محبت او نشانه ی یاران دجال به شمار آمده است.
این را مقایسه کنید با حُبّ حضرت علی علیه السلام که از جانب رسول خدا صلی الله علیه وآله، نشانه ی ایمان بیان شده است.[[7]]
[[1]] بررسی سند روایت طبق برنامه جوامع الکلم:
یعقوب بن سفیان الفسوی: ثقة / محمد بن نمیر الهمدانی: ثقة / محمد بن الصلت الأسدی: ثقة / منصور بن أبی الأسود اللیثی: صدوق / سلیمان بن مهران الأعمش: ثقة / زید بن وهب الجهنی: ثقة / حذیفة بن الیمان العبسی: صحابی
[[2]] سیر أعلام النبلاء ج 2 ص 364 وکان النبی صلى الله علیه وسلم قد أسر إلى حذیفة أسماء المنافقین وضبط عنه الفتن الکائنة فی الأمة
[[3]] المعرفة والتاریخ ج 3 ص 87 (ح 1338) حدثنا ابن نمیر حدثنا محمد بن الصلت حدثنا منصور بن أبی الأسود عن الأعمش عن زید بن وهب عن حذیفة قال من کان یحب مخرج الدجال تبعه فإن مات قبل أن یخرج آمن به فی قبره
[[4]] المعرفة والتاریخ ج 3 ص 88 وهذا مما یستدل على ضعف حدیث زید کیف یقول فی الحدیث الأول إن أخرج الدجال تبعه من کان یحب عثمان وإن کان قد مات آمن به فی قبره
[[5]] المصنف ت الشثری، ج 18 ص 351 ح 35260 قال الشثری: صحیح
بررسی سند روایت طبق برنامه جوامع الکلم:
عبد الله بن نمیر الهمدانی: ثقة / سلیمان بن مهران الأعمش: ثقة / عبد الملک بن میسرة الفزازى: ثقة / النزال بن سبرة الهلالی: ثقة (مختلف فی صحبته)
[[6]] مصنف ابن أبی شیبة ج 6 ص 474 ح 33050 حدثنا عبد الله بن نمیر عن الأعمش عن عبد الملک بن میسرة عن النزال بن سبرة قال دخل بن مسعود وحذیفة على عثمان فقال عثمان لحذیفة بلغنی أنک قلت کذا وکذا قال لا والله ما قلته فلما خرج قال له عبد الله ما لک فلم تقوله ما سمعتک تقول قال إنی اشتری دینی بعضه ببعض مخافة أن یذهب کله
[[7]] «از علی علیه السلام نقل شده است که فرمود: قسم به خدایی که دانه را شکافت و انسان را آفرید، از پیامبر خدا صلی الله علیه وآله شنیدم که فرمود: ای علی ! تو را دوست نمی دارد مگر مؤمن و دشمن نمی‌دارد تو را مگر منافق.»
صحیح مسلم ج 1 ص 86 ح 78 «قال علی والذی فلق الحبة وبرأ النسمة إنه لعهد النبی الأمی صلی الله علیه وآله إلی أن لا یحبنی إلا مؤمن ولا یبغضنی إلا منافق »
«ابو سعید خدری از رسول خدا صلی الله علیه وآله نقل کرده است که فرمود: هرکس ما اهل بیت را دشمن بدارد، منافق است.»
فضائل الصحابة لابن حنبل ج 2 ص 661 ح 1126«عن أبی سعید الخدری قال قال رسول الله صلی الله علیه وآله من أبغضنا أهل البیت فهو منافق»
همچنین از ابو سعید خدری با سند صحیح (طبق نظر وصی الله بن محمد عباس) نقل شده است که گفت: « ما اهل مدینه، منافقان انصار را با بغضشان به علی علیه السلام می شناختیم.»
فضائل الصحابة لابن حنبل ج 2 ص 579 حدثنا عبد الله قال حدثنی أبی قثنا اسود بن عامر قثنا إسرائیل عن الأعمش عن أبی صالح عن أبی سعید الخدری قال إنما کنا نعرف منافقی الأنصار ببغضهم علیا
