رأی عمر در تحقق یافتن بلوغ پسر
«ابن جریج گوید: از عبد الله بن ابی ملیکه شنیدم که می گفت: غلام نوجوانی که برای عمر بن عبدالله بن ابی ربیعه بود را نزد ابن زبیر آوردند که دزدی کرده بود؛ پس ابن زبیر دستور داد تا او را وجب کنند. پس او شش وجب شد؛ لذا دستش را قطع کرد. در آن موقع ابن زبیر ما را خبر داد که عمر درباره جوانی از بنی عامر که به او نمیله می گفتند و دزدی کرده بود، به عراق نوشت که او را وجب کنید؛ پس اگر قدش شش وجب بود، دستش را قطع کنید. پس وجب کردند، یک بند انگشت کمتر از شش وجب شد؛ پس او را رها ساختند.»[[1]]
این روایت را عبد الرزاق نقل کرده[[2]] و بوصیری سندش را تصحیح کرده است.[[3]]
همچنین ابن ابی شیبه با سند صحیح[[4]] از سلیمان بن یسار روایت کرده است که گفت:
«جوانی را نزد عمر آوردند که دزدی کرده بود، پس فرمان داد تا او را وجب کنند. پس وجب کردند، از شش وجب یک بند انگشت کوتاه بود؛ پس او را رها کردند و لذا آن جوان نمیله نامیده شد.»[[5]]
همین قضیه در مورد ابوبکر نیز با سند صحیح[[6]] گزارش شده است.[[7]]
مرحوم علامه امینی می فرماید: آنچه که از شریعت در تحقق بلوغ ثابت شده، سه چیز است:1. احتلام 2. روییدن موی عانه 3. رسیدن به پانزده سالگی.[[8]] و علامت چهارمی برای آن نیست که حد شایع و معمول باشد. و اما مساحت به وجب، پس آن فقط از فقه خلیفه و بدعت های او است و شاید او بیناتر باشد به مواقع فقاهتش!
[[1]] أخبرنا عبد الرزاق عن بن جریج قال سمعت عبد الله بن أبی ملیکة یقول أتی بن الزبیر بوصیف لعمر بن عبد الله بن أبی ربیعة قد سرق فأمر به بن الزبیر فشبر فوجد ستة أشبار فقطعه وأخبرنا عند ذلک بن الزبیر أن عمر بن الخطاب کتب إلى العراق فی غلام من بنی عامر یدعى نمیلة سرق وهو غلام فکتب عمر أن اشبروه فإن بلغ ستة أشبار فاقطعوه فشبروه فنقص أنملة فترکوه فسمی نمیلة فساد بعد أهل العراق
[[2]] مصنف عبد الرزاق ج 10 ص 178 ح 18737 با سند صحیح طبق جوامع الکلم
[[3]] إتحاف الخیرة للبوصیری، ج 4 ص 243 ح 3487 و 3488 سایت شامله / قال البوصیری: هذا إسناد صحیح علی شرط الشیخین، ولم یخرجاه
[[4]] بررسی سند روایت طبق برنامه جوامع الکلم:
ابن أبی شیبة العبسی: ثقة / عبدة بن سلیمان الکوفی: ثقة / یحیی بن سعید الانصاری: ثقة / سلیمان بن یسار الهلالی: ثقة
[[5]] مصنف ابن أبی شیبة ج 5 ص 481 ح 28162 حدثنا أبو بکر قال حدثنا عبدة بن سلیمان عن یحیى عن سلیمان بن یسار قال أتی عمر بغلام قد سرق فأمر به فشبر فوجد ستة أشبار إلا أنملة فترکه فسمی الغلام نمیلة
[[6] ] المصنف ت الشثری، ج 15 ص 351 ح 30021
[[7]] مصنف ابن أبی شیبة ج 5 ص 480 ح 28155 حدثنا أبو بکر قال حدثنا مروان بن معاویة عن حمید عن أنس أن أبا بکر أتی بغلام قد سرق فلم یتبین احتلامه فشبره فنقص أنملة فترکه فلم یقطعه
[[8]] مرکز فتوای اسلام وب، عـلامات بلوغ الذکر والأنثى، رقم الفتوى: 10024 ، تاریخ النشر:الثلاثاء 9 جمادى الآخر 1422 هـ - 28-8-2001 م
