«از علی ^{_{علیه السلام}} منقول است که فرمود: هنگامی که رسول خدا ^{_{صلی الله علیه وآله}} مکه را فتح کرد، عده ای از قریش نزد او آمدند و گفتند: ای محمد ^{_{صلی الله علیه وآله}}، ما هم پیمانان و قوم تو هستیم و بندگان ما به تو ملحق شدند که علاقه ای به اسلام ندارند و تنها از کار فرار کردند؛ پس آنها را به ما برگردان. پیامبر ^{_{صلی الله علیه وآله}} با ابوبکر در مورد آنها مشورت کرد. او گفت: ای رسول خدا ^{_{صلی الله علیه وآله}}، راست گفتند! و به عمر فرمود: نظر تو چیست؟ او نیز مانند سخن ابوبکر را گفت. [پس رخسار رسول خدا ^{_{صلی الله علیه وآله}} دگرگون شد] و فرمود: ای گروه قریش، خدا بر شما مردی را که قلبش را برای ایمان امتحان کرده است برمی انگیزد و گردن های شما را بر دین می زند.

ابوبکر گفت: ای رسول خدا _{^{صلی الله علیه وآله}}،  آن مرد من هستم؟ فرمود: نه . عمر گفت: ای رسول خدا _{^{صلی الله علیه وآله}}، آن مرد من هستم؟ فرمود: نه ؛ بلکه او دوزنده کفش در مسجد است و پیامبر _{^{صلی الله علیه وآله}} کفشش را به علی _{^{علیه السلام}} داده بود تا آن را بدوزد. سپس علی _{^{علیه السلام}} فرمود: از پیامبر _{^{صلی الله علیه وآله}} شنیدم که می فرمود: بر من دروغ نگویید که هر کس بر من دروغ بگوید، داخل آتش می شود.»^[[1]]

این روایت را حاکم نقل و تصحیح کرده و ذهبی نیز با نظر او موافقت کرده است.^[[2]] برنامه ی جوامع الکلم نیز حکم به حسن بودن سندش داده است.

این روایت را ترمذی نیز نقل کرده و آن را حسن و صحیح دانسته است.^[[3]]

احمد بن حنبل نیز این روایت را نقل کرده و محقق کتابش، احمد محمد شاکر، سندش را تصحیح کرده است.^[[4]]

همچنین آن را ضیاء مقدسی در صحیحش نقل کرده و محقق کتابش، دکتر عبدالملک بن دهیش، سندش را حسن دانسته است.^[[5]]

همچنین این روایت را با سندی دیگر، خطیب بغدادی نقل کرده و برنامه ی جوامع الکلم^[[6]] و البانی در متابعات و شواهد، سندش را تحسین کرده اند.^[[7]]

قابل توجه اینکه بعد از اینکه ابوبکر و عمر گفتار مشرکین را تصدیق کردند، در روایت احمد، مقدسی و خطیب دارد که «فَتَغَیَّرَ وَجْهُ النَّبِیِّ _{^{صلی الله علیه وآله}} » یعنی حضرت از این کردار ابوبکر و عمر به خشم آمدند و رنگ رخسارشان دگرگون شد.

این بود أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ بودن شیخین!