خیانت ابوبکر به خدا، رسول و مسلمانان
احمد بن حنبل با سند حسن (طبق نظر وصی الله)[[1]] از میمون روایت کرده است که گفت:
«عمر [در سقیفه] به ابوبکر گفت: دستت را دراز کن تا با تو بیعت کنیم. ابوبکر گفت: برای چه با من بیعت می کنید؟ به خدا سوگند که من با تقوا ترین و قوی ترین شما نیستم. با تقوا ترین شما سالم غلام ابو حذیفه و قوی ترین شما عمر است.»[[2]]
اما با این وجود بیعت را پذیرفت و در همان روزی که به خلافت رسید، به منبر رفت و در سخنرانی اش اعتراف کرد که همانا من اکنون حکمفرمای شما شدم، ولی بهترین شما نیستم!
ابن کثیر دمشقی (از شاگردان برجسته ی ذهبی و ابن تیمیه) می نویسد:
« ابوبکر پس از اینکه خدا را سپاس گفت و پیغمبرش را ستود، چنین گفت: ای مردم! همانا من اکنون حکمفرمای شما شدم، ولی بهترین شما نیستم؛ پس هرگاه در انجام امورتان خوب کار کردم، مرا یاری کنید و هر گاه بد کار کردم، مرا به راه راست راهنمایی کنید... این روایت سندش صحیح است.»[[3]]
ابو داود سجستانی نیز این روایت را نقل کرده و محققش در پاورقی سندش را جیّد دانسته است.[[4]]
ابن اثیر جزری نیز این مطلب را در تاریخش که التزام داده فقط مطالب معتبر را در آن بیاورد، نقل کرده است.[[5]]
بنا بر روایت ابن قیّم جوزیه، ابوبکر در زمان بیماری اش در آخرین روزهای حیاتش نیز به عدم افضلیتش اعتراف کرده است؛
«عبد الرحمن بن عوف گفت: ابوبکر در بیماری اش که در آن فوت شد، گفت: من ولی امورتان شدم؛ اما بهترین شما نبودم و هر یک از شما بینی اش باد کرد از این که این امر (خلافت) برای او باشد.»[[6]]
در حالی که قبلا گفتیم که چنین کسی به تعبیر رسول خدا صلی الله علیه وآله، خائن به خدا، رسول و تمام مسلمین است.
ابن حزم آندلسی متوفای 548 هـ می نویسد:
«صحیح است که ابوبکر هنگامی که بعد از وفات رسول خدا صلی الله علیه وآله به خلافت رسید، برای مردم خطبه خواند و گفت: ای مردم، من ولی شما شدم، در حالی که بهترین شما نیستم و و این مطلب از او صحیح است که وی این سخن را به طور علنی در میان جمیع صحابه گفت و کسی از آنها این مطلب را منکر نشد؛ پس دلالت می کند بر پذیرش سخن او و اختلافی نیست که در میان حاضرین در خطبه ی ابوبکر، کسی نبود که در موردش گفته شود برتر از ابوبکر است بجز علی، ابن مسعود و عمر ...
پس اگر کسی بگوید که ابوبکر این سخن را از باب تواضع گفته است، [در جواب] به او می گوییم: این سخن به یقین باطل است؛ زیرا صدیق که رسول خدا (ص) او را به این اسم نامگذاری کرد (؟!) جایز نیست که دروغ بگوید و حاشا از او از آن و او جز حق و راست نمی گوید ... . و از جمله چیزهایی که روشن می کند ابوبکر این سخن - ولیتکُمْ وَلست بِخَیْرِکُمْ – را از روی حق و صدق گفت و نه از باب تواضع، روایتی است که از ابو سعید خدری نقل شده است ... پس این ابوبکر است که فضائل خودش را هنگامی که در موردش درست باشد، ذکر می کند؛ پس اگر چنانچه افضل صحابه بود، به صراحت آن را می گفت و کتمانش نمی کرد، در حالی که خداوند او را از دروغ منزه ساخته است.»[[7]]
[[1]] فضائل الصحابة لابن حنبل ج 1 ص 162 ح 147 قال وصی الله بن محمد العباس: إسناده حسن
[[2]]حدثنا عبد الله قثنا أحمد بن محمد بن أیوب قثنا أبو بکر یعنی بن عیاش عن عمرو بن میمون عن أبیه أن عمر قال لأبی بکر أمدد یدک نبایعک قال علام تبایعونی فوالله ما أنا بأتقاکم ولا أقواکم أتقانا سالم یعنی مولى أبی حذیفة وأقوانا عمر
[[3]] البدایة والنهایة ج 6 ص 301 قال ابن کثیر: وهذا إسناد صحیح / ثم تکلم أبو بکر فحمد الله وأثنى علیه بالذی هو أهله ثم قال أما بعد أیها الناس فأنی قد ولیت علیکم ولست بخیرکم فان أحسنت فأعینونی وإن أسأت فقومونی الصدق أمانة والکذب خیانة والضعیف فیکم قوی عندی حتى أرجع علیه حقه إن شاء الله والقوی فیکم ضعیف حتى آخذ الحق منه إن شاء الله لا یدع قوم الجهاد فی سبیل الله إلا خذلهم الله بالذل ولا تشیع الفاحشة فی قوم إلا عمهم الله بالبلاء أطیعونی ما أطعت الله ورسوله فاذا عصیت الله ورسوله فلا طاعة لی علیکم قوموا إلى صلاتکم یرحمکم الله وهذا إسناد صحیح
[[4]] کتاب الزهد، ص 59 ح 31 پی دی اف
[[5]] الکامل فی التاریخ ج 2 ص 194 فلما کان الغد من بیعة أبی بکر جلس على المنبر وبایعه الناس بیعة عامة ثم تکلم فحمد الله وأثنى علیه ثم قال أیها الناس قد ولیت علیکم ولست بخیرکم فإن أحسنت فأعینونی وإن أسأت فقومونی الصدق
[[6]] عدة الصابرین ج 1 ص 178-179 وذکر لیث عن ابن سعد عن صالح بن کیسان عن حمید بن عبد الرحمن بن عوف عن أبیه أن أبا بکر رضى الله عنه قال فى مرضه الذى مات فیه إنى ولیت أمرکم وانى لست بخیرکم وکلکم ورم أنفه من ذلک أن یکون هذا الامر له
[[7] ] الفصل فی الملل ج 4 ص 105-106 قد صَحَّ أَن أَبَا بکر الصّدیق رَضِی الله عَنهُ خطب النَّاس حِین ولی بعد موت رَسُول الله صلى الله عَلَیْهِ وَسلم فَقَالَ أَیهَا النَّاس إِنِّی ولیتکُمْ وَلست بِخَیْرِکُمْ فقد صَحَّ عَنهُ رَضِی الله عَنهُ أَنه أعلن بِحَضْرَة جَمِیع الصَّحَابَة رَضِی الله عَنْهُم أَنه لَیْسَ بخیرهم وَلم یُنکر هَذَا القَوْل مِنْهُم أحد فَدلَّ على متابعتهم لَهُ وَلَا خلاف أَنه لَیْسَ فِی أحد من الْحَاضِرین لخطبته إِنْسَان یَقُول فِیهِ أحد من النَّاس أَنه خیر من أبی بکر إِلَّا عَلیّ وَابْن مَسْعُود وَعمر ...فَإِن قَالَ قَائِل إِنَّمَا قَالَ أَبُو بکر هَذَا تواضعاً قُلْنَا لَهُ هَذَا هُوَ الْبَاطِل الْمُتَیَقن لِأَن الصّدیق الَّذِی سَمَّاهُ رَسُول الله صلى الله عَلَیْهِ وَسلم بِهَذَا الِاسْم لَا یجوز أَن یکذب وحاشا لَهُ من ذَلِک وَلَا یَقُول إِلَّا الْحق والصدق...وَمِمَّا یبین أَن أَبَا بکر رَضِی الله عَنهُ لم یقل ولیتکُمْ وَلست بِخَیْرِکُمْ إِلَّا محقاً صَادِقا لَا تواضعاً یَقُول فِیهِ الْبَاطِل وحاشا لَهُ من ذَلِک مَا حدّثنَاهُ ... عَن أبی سعید الْخُدْرِیّ قَالَ قَالَ أَبُو بکر الصّدیق رَضِی الله عَنهُ أَلَسْت أَحَق النَّاس بهَا أَو لست أول من أسلم أَلَسْت صَاحب کداء (قَالَ أَبُو مُحَمَّد) فَهَذَا أَبُو بکر رَضِی الله عَنهُ یذکر فَضَائِل نَفسه إِذا کَانَ صَادِقا فِیهَا فَلَو کَانَ أفضلهم لصرح بِهِ وَمَا کتمه وَقد نزهه الله تَعَالَى عَن الْکَذِب
