یکی دیگر از اجتهاد های مقابل نص عمر که در روایات صحیح اهل سنت نقل شده، افزودن بر حد شرب خمر است، به طوری که وی در اواخر خلافتش حد شرب خمر را از چهل مرتبه به هشتاد تازیانه افزایش داد.

محمد ناصر الدین ألبانی می نویسد:

«"حدیث: عمر با مردم مشورت کرد و عبد الرحمن بن عوف گفت: أن را کمترین (سبکترین) حدها که هشتاد ضربه است قرار بده؛ پس عمر هشتاد ضربه زد و به خالد و ابو عبیده در شام نیز چنین نوشت و دستور داد." این را احمد و مسلم روایت کرده اند و صحیح است... . و در روایت صحیح مسلم و غیر آن آمده است که انس می گفت: " مردی را که شراب خورده بود نزد پیامبر _{^{صلی الله علیه وآله}} آوردند، پس او را با دو شاخه خرما حدود چهل مرتبه شلاق زد. گوید: و ابوبکر هم همینطور کرد، پس چون عمر به خلافت رسید، با مردم مشورت کرد و عبدالرحمن بن عوف گفت: کمترین (سبکترین) حدها هشتاد ضربه است؛ پس عمر به آن دستور داد"... و در روایت احمد با دو طریق از همام از قتاده از انس نقل شده است که: "مردی که مست شده بود را به نزد پیامبر _{^{صلی الله علیه وآله}} بردند؛ پس به بیست نفر دستور داد که هر کدام با شاخه درخت خرما و کفش، دو ضربه بزنند."

می گویم: سندش بر طبق شرط مسلم صحیح است. و این حدیث را بخاری نیز به صورت مختصر، بدون ذکر داستان مشورت، نقل کرده است.»^[[1]]

در روایت دیگری که مسلم در صحیحش آورده، در داستان چهار رکعت خواندن نماز صبح توسط ولید بن عقبه و حد زدن او، آمده است که حضرت علی _{^{علیه السلام}} دستور دادند به او چهل مرتبه شلاق بزنند و سپس فرمودند:

«پیامبر _{^{صلی الله علیه وآله}} و ابوبکر در مورد شرابخوار چهل شلاق زدند و عمر هشتاد ضربه شلاق زد، و همگی سنت است؛ و این (چهل مرتبه) برای من دوست داشتنی تر است!»^[[2]]

همچنین از عبد الرحمن بن الأزهر روایت شده است که گفت:

«پس از وفات پیامبر _{^{صلی الله علیه وآله}} ابوبکر در مورد شرابخوار، چهل شلاق زد؛ سپس عمر نیز در اوایل حکومتش چهل شلاق زد و سپس در آخر حکومتش هشتاد شلاق؛ سپس عثمان هر دو حد را زد؛ یعنی هشتاد و چهل؛ سپس معاویه حد را هشتاد ضربه تحکیم کرد.»^[[3]]

این روایت را ابو داود در سننش نقل کرده و ألبانی تصحیحش کرده است.^[[4]]

مرحوم علامه امینی می فرماید: ارزش عبد الرحمن چیست و رأی او چه قیمتی دارد که با آنچه که شارع بزرگوار مقرر فرموده برابری کند و عمر برای چه، مدتی از خلافتش را بر این منوال گذرانیده و سپس آن را نقض کرده و از آن صرف نظر کرده است؟ و چرا خلیفه مسلمین در حکمی از احکام دین که در سنت ثابته از صاحب شریعت ثابت شده، مشورت میکند و استفتاء میکند؟

به درستی که از امور غریبه در حدیث، چیزی است که به امیرالمومنین علی _{^{علیه السلام}} نسبت داده میشود که: «هر یک سنت است و این پیش من محبوب تر است» پس اگر هشتاد سنت مشروع بوده و رسول خدا _{^{صلی الله علیه وآله}} حداقل یک مرتبه به آن عمل کرده، یا آن را برای یک نفر فرموده بودند، بر تمام مسلمین مخفی نمی ماند و هر آینه عبد الرحمن به آن احتجاج مینمود نه قولش: «سبکترین حدها هشتاد ضربه است» و هر آینه عمر را اول کسی که در شراب هشتاد ضربه اقامه حد نموده، نمی شمردند چنانچه جمعی این کار را کرده اند.