ابن ابی شیبه با سندش از خرشه بن حر روایت می کند که گفت: «عمر بن خطاب را دیدم که دستهای مردم را به خاطر روزه گرفتن در ماه رجب می زد تا آنکه آن را در طعام می گذاردند و می گفت: رجب و چه رجبی، ماه رجب ماهی بود که اهل جاهلیت آن را بزرگ می داشتند.»^[[1]]

سند این روایت را دکتر الشثری^[[2]] و اسامة بن ابراهیم بن محمد^[[3]] تصحیح کرده اند.

برای اثبات تقابل عمر بن خطاب با نص در ممانعت از روزه ی ماه رجب، به نقل جواب مرکز فتوای اسلام وب اکتفا می کنیم که گفته اند:

«آن دسته از علمایی که قائل به استحباب روزه ی ماه رجب هستند، به دو دلیل استدلال می کنند:

اول: آنچه در ترغیب عام به روزه گرفتن وارد شده است که روایاتش زیاد است.

دوم: آنچه در ترغیب خاص به روزه گرفتن در ماه های حرام وارد شده و رجب به اتفاق، از آن جمله ماه ها است و همچنین آنچه که بالخصوص در فضیلت روزه ماه رجب وارد شده است، که جمهور علما نیز بر این اعتقاد هستند و برای اثبات آن به تعدادی از احادیث استدلال کرده اند... .»^[[4]]