حدیث غدیر و ثقلین به روایت امیرالمومنین _{^{علیه السلام}}

اسحاق بن راهویه (ت 238 هـ) با سندش از امام علی _{^{علیه السلام}} روایت می کند که فرمود:

«رسول خدا _{^{صلی الله علیه وآله}} در زیر درختى در محل «خم» قرار گرفته بود، طولى نکشید که از زیر درخت بیرون آمده و دست مرا گرفت و خطاب به مردم فرمود: اى مردم! مگر نه این است که گواهى می‌دهید خداى تعالى پروردگار شماست؟ مردم در پاسخ گفتند: آرى! حضرت فرمود: مگر نه این‌ است که گواهى می‌دهید خدا و رسول او از جان شما به شما سزاوارترند و خدا و رسول او مولاى شمایند؟ گفتند: آرى! حضرت فرمود: بنابراین، کسى که خدا و رسول او مولاى او هستند، به راستى این شخص مولاى اوست. اینک، در میان شما دو اثر ارزنده و گرانبها مى‏گذارم که هرگاه به آن‌ها تمسک کنید، هرگز در منجلاب گمراهى گرفتار نخواهید شد: یکى کتاب خدا است که ریسمان استوار میان شما و خدا می باشد که یک طرف آن در دست حق تعالى است و طرف دیگرش در اختیار شماست و دیگرى، اهل بیت من است.»

سند این روایت را حافظ ابن حجر عسقلانی و ابوالعباس بوصیری صحیح و دکتر عبدالله بن ظافر الشهری حسن دانسته اند.

پ.ن1: شعیب الارنؤوط نیز در تحقیق مسند احمد ط الرسالة، ج 17 ص 172 پاورقی ح 11104  سند این روایت را حسن دانسته است.

پ.ن2: حدیث ثقلین با لفظ لن تضلوا، اسانید معتبر دیگری نیز دارد که یک سند صحیح آن را قرار می دهیم.