مقاله ی بدعت تراویح

(برگرفته از کتاب خلفا از نگاهی دیگر، تألیف حسین قربانی دامنابی)

دانلود فایل pdf :
https://s18.picofile.com/file/8431590842/taravih.pdf.html
نسخه ی تحت وب:
http://vesayat.blog.ir/post/266

یکی از بدعت هایی که عمر بن خطاب وارد اسلام کرد و تاکنون نیز از آن پیروی می شود، بدعت به جماعت خواندن نافله های شب های ماه مبارک رمضان است.
به جماعت خواندن نمازهای مستحبی به اعتقاد شیعه و سنی بدعت است بجز آنچه که از جانب شارع استثنا شده است؛ مانند نماز باران. بر اساس روایات اهل سنت، رسول خدا صلی الله علیه وآله تنها در یک سال در شب های قدر ماه مبارک رمضان؛ یعنی شب های 23، 25 و 27 نوافل را در مسجد خوانده اند و عده ای از صحابه بدون اطلاع یا حداقل بدون امر حضرت به ایشان اقتدا کرده اند؛ سپس رسول خدا صلی الله علیه وآله  تا پایان عمر شریفشان این نوافل را در منزل خواندند و صحابه را هم از خواندن آن در مسجد نهی کردند. دوران خلافت ابوبکر و اوایل خلافت عمر نیز همینطور پیش رفت تا اینکه شبی عمر وارد مسجد شد و دید که مردم نوافل را به طور پراکنده می خوانند؛ لذا تصمیم گرفت که آن ها را منظم کند و تحت امامت ابی بن کعب درآورد و این کارش را بدعت حسنه نام نهاد!

فهرست:

تراویح در زمان رسول خدا _{^{صلی الله علیه وآله}}
یکم: روایت جناب ابوذر    
دوم: روایت عائشه    
سوم: روایت زید بن ثابت    
بدعت بودن تراویح در کلام صحابه    
1. ابوهریره    
2. ابو امامه باهلی (صدی بن عجلان)    
3. عبدالله بن عمر    
4. اُبی بن کعب    
5. عمر بن خطاب    
بدعت بودن تراویح از نظر تابعین    
1. عروة بن زبیر    
2،3،4. سالم، قاسم و نافع    
5،6،7. ابراهیم نخعی، علقمه و اسود    
8. مالک بن انس    
9. اهل بیت علیهم السلام    
بدعت بودن تراویح در کلام عالمان اهل سنت    
1. محمد بن سعد زهری (متوفای 230هـ)    
2. محمد بن جریر طبری (متوفای 311هـ)    
3. محیی الدین نووی (متوفای 676هـ)    
4. ابن کثیر سلفی (متوفای 774هـ)    
5. عبدالرحمن سیوطی (متوفای 911 هـ)    
پاسخ به شبهه ی ابن تیمیه