هفتم: امیر المومنین g مأمور تأویل و تفسیر قرآن

از جمله احادیثی که امیرالمومنین g را از نظر علمی در ردیف مقام نبوت قرار داده و علم حضرت را برتر از علم ابوبکر و عمر معرفی کرده، حدیث صحیحی است که ابوسعید خدری می گوید:

«در انتظار تشریف فرمایى پیامبر n نشسته بودیم. فاصله‏اى نشد که حضرت n از خانه یکى از همسرانش بیرون آمد. از جاى برخاستیم و به اتفاق آن حضرت به راه افتادیم. اندکى که حرکت کردیم، بند کفش ایشان n گسیخت. على g کفش را گرفت و به وصله زدن آن پرداخت. رسول خدا n به حرکت خود ادامه داد و ما همه همراه آن حضرت حرکت کردیم. پس از اندک فاصله‏اى، رسول خدا n ایستاد و ما هم به پیروى از ایشان ایستادیم. پیامبر n منتظر آمدن على g بود. در این هنگام، حضرت n فرمود:

به راستى که یکى از شما براى تأویل قرآن مى ‏جنگد، همانطور که من براى تنزیل آن جنگیدم.

 ابو بکر و عمر گفتند: آیا ما همان مردى هستیم که براى بیان تأویل قرآن مى ‏جنگد؟

پیامبر n فرمود: نه، بلکه آن کسی که کفش مرا وصله مى‏زند، براى تأویل قرآن با مخالفان نبرد مى‏کند.

به ملاقات على g رفتیم تا او را به مأموریتى که در آینده خواهد داشت، مژده دهیم. حضرت على g به مژده ما توجهى نکرد و گویا این سخن را از خود رسول اکرم n شنیده بود.»^[1]

این روایت را احمد حنبل نقل کرده و وصی الله بن محمد عباس^[2] و شعیب الارنؤوط^[3] تصحیح کرده اند و نیز نسائی نقل کرده و ابو اسحق حوینی سندش را تصحیح کرده است.^[4]

 ابن حبان نیز این روایت را در صحیحش نقل کرده و شعیب الارنؤوط سندش را تصحیح کرده^[5] و نیز حاکم نقل و تصحیح کرده و ذهبی نیز با نظرش موافقت نموده است^[6] و همچنین سیوطی^[7] و ألبانی^[8] نیز سندش را تصحیح کرده اند.