طلحه در قتل عثمان نقلش اصلی را ایفا کرد؛ لذا طبق روایات صحیح السند، مروان بن حکم در جنگ جمل به انتقام شرکت او در قتل عثمان، با اینکه در یک لشکر بودند، طلحه را کشت.

ابن حجر عسقلانی می نویسد:

«ابن عساکر از چندین طریق روایت کرده است که آن کسى که طلحه را با تیر زد و کشت، مروان بن حکم بود.

و ابو القاسم بغوى با سند صحیح از جارود بن ابى سبره نقل کرده و میگوید: در جنگ جمل، مروان به طلحه نظر انداخت و گفت: انتقامم را بعد از امروز نخواهم گرفت. آنگاه تیرى برگرفته او را هدف قرار داد و کشت.

یعقوب بن سفیان با سند صحیح از قیس بن ابی حازم نقل می کند که مروان بن حکم، طلحه را در میان سواره نظام دید و گفت: این همانی است که به قتل عثمان کمک کرده؛ پس تیری به زانویش زد و همچنان خون از آن می آمد تا اینکه (طلحه) مُرد.»^[[1]]

ابن عبد البر نیز چنین می نویسد:

«و گفته می شود که تیر به گلوی طلحه اصابت کرد و کسی که تیر را انداخت، مروان بن حکم بود که با تیری طلحه را کشت و گفت: بعد از این من خونخواه عثمان نخواهم بود؛ چون به عقیده ی آنها، طلحه از کسانی بود که خانه عثمان را محاصره کردند و بر وی سخت گرفته بود و دانشمندان مورد اعتماد اختلافی ندارند در اینکه مروان، طلحه را کشت، با این که آن روز در حزب او بود.»^[[2]]

از خود طلحه نیز با سند جیّد (طبق نظر ذهبی)^[[3]] روایت شده است که در جنگ جمل گفت:

«در حق عثمان مرتکب کاری شده ام که کفاره ی آن را جز در ریخته شدن خونم در راه خونخواهی عثمان نمی بینم.»^[[4]]